Dramat człowieka narapowanego

Pcheł – jest femalem; to rzadki gatunek, który występuje na Ziemi i często wygląda jak człowiek, ale może również wyglądać jak drzewo albo kwiat. Jest zawsze rodzaju żeńskiego. Pcheł edukowała się w domu. Nauczyła się żyć jak człowiek, a może nawet jak kobieta. Czytała, czytała i czytała, z czytania wyszło pisanie. Pcheł, kiedy miała sześć lat napisała swoją pierwszą i nieostatnią książkę, zilustrowała ją rysunkami, które starannie pokolorowała. Bo Pcheł ma bardzo kolorowe myśli i sny. Ogólnie jest sympatyczna i daje się lubić, a nawet kochać. Wtedy jest z Pchłem bardzo intymnie. Pcheł umie zgadywać myśli i uczucia, dlatego nie trzeba do Pchła wiele mówić.  Tryb życia Pchła, co jest typowe dla tego gatunku, jest nieregularny. Pcheł jest spontaniczny i lubi zwroty akcji. Nie lubi pracować w nocy, wolałaby spać, ale jednak właśnie wtedy lepiej się koncentruje. Pcheł jest przekorna, ale nie złośliwa. Największym osiągnięciem Pcheła jest to, że potrafi latać we śnie. Zaraz potem to, że rozmawiała z Aniołem. Pcheł potrafi go usłyszeć w swojej głowie. Pcheł interesuje się zawsze nowym, świat ludzi i pchełów to dla niej jedna, wspaniała inspiracja. W ramach aktualizacji wypada dodać, że Pcheł posiadła ostatnio nową kompetencję. Potrafi pływać we śnie po oceanie na nenufarze z gręplowanego runa. Nauka tej umiejętności nie była łatwa, ocean chlupotał i wlewał do ust brudną, słoną wodę. Było nawet obrzydliwie, ale dała radę, jedną z cech pchełów jest bezprzykładna dzielność.